SKODA RAPID: POWRÓT LEGENDY

Przywrócenie przez Škoda Auto imienia Rapid jako nazwy nowego modelu lokowanego pomiędzy Fabią a Octavią, po raz kolejny potwierdza przywiązanie marki do swego dziedzictwa.

Legendarna dziś nazwa po raz pierwszy pojawiła się w ofercie marki z początkiem kwietnia 1934 roku. Jak podają materiały reklamowe z tamtego okresu, posłużyła ona do oznaczenia “większego, szybszego i bardziej komfortowego brata Populara”, wywodzącego się z linii prostej z modelu Š420. Zresztą do połowy roku 1935, oznaczenie liczbowe pozostało w pełnej nazwie modelu – Škoda 420 Rapid.

Pierwszy z Rapidów był napędzany zmodyfikowanym czterocylindrowym silnikiem bocznozaworowym z modelu Š422, o objętości 1194 ccm i mocy 26 KM, pozwalającym na osiągnięcie prędkości przekraczającej 90 km/h, przy średnim spalaniu 8 litrów benzyny na 100km. Trójstopniowa skrzynka biegów, za dopłatą mogła zostać zastąpiona półautomatyczną typu Cotal.

W zależności od życzenia nabywcy model ten opuszczał fabrykę z dwudrzwiowym nadwoziem tudor, jako czterodrzwiowa klasyczna limuzyna lub z karoserią otwartą typu pół-kabriolet.

W czerwcu roku 1935 zadebiutował Rapid Typ 901, oznaczany także jako Rapid II. Otrzymał nowe podwozie z niezależnym przednim zawieszeniem, hydrauliczne hamulce, obszerniejsze nadwozie i powiększony do 1386 ccm silnik dysponujący już 31 KM. Ta wersja pojazdu cieszyła się bardzo dużym powodzeniem – do września 1937 roku nabywców znalazło ok. 2800 egzemplarzy.

Miesiąc później fabryka pokazała światu Rapida III generacji (Typ 914) – z modnie wygładzoną i zaokrągloną karoserią oraz sprawdzoną techniką poprzednika. W zgodnej opinii motoryzacyjnego świata, Rapid III należał do jednej z najlepszych europejskich konstrukcji pojazdów tej klasy. Sam zarząd fabryki określał model mianem “złotego środka”.

Latem roku 1938 pod pokrywy silników trafiła nowoczesna i wydajna jednostka OHV o objętości 1558 ccm i mocy 42 KM, posiadająca już rewolucyjne mokre tuleje cylindrowe. W sezonie 1939 ponownie odświeżono wygląd nadwozi modelu, których paleta w międzyczasie uległa istotnemu poszerzeniu, a na listę opcji trafiła przekładnia 4-stopniowa.

Oprócz klasycznych karoserii modeli Rapid, zbudowano także krótką serię pojazdów z nadwoziami aerodynamicznymi oraz sportowymi typu coupe – Rapid Six Typ 910. Nazwa Rapid kojarzy się także z niezliczonymi jazdami wytrzymałościowymi i propagandowymi – w tym chociażby sześcioma wielkimi ekspedycjami afrykańskimi małżeństwa Škulinovych.

Po drugiej wojnie światowej nazwa Rapid powróciła w krótkich seriach pojazdów montowanych w podnoszącej się ze zniszczeń fabryce.

Ponownie miała szansę pojawić się już w drugiej połowie lat 50. jako oznaczenie przygotowywanej szlachetniejszej odmiany modelu 1200, napędzanej 1,5-litrowym silnikiem i w zamyśle kierowanej głównie na rynki zagraniczne.

Na dobre wróciła do oferty marki dopiero w roku 1981, najpierw jako eksportowe oznaczenie modelu Garde, a od roku 1987 jako zasadnicza jego nazwa.

Wraz z nim przetrwała do początku roku 1990, by po kolejnej przerwie pojawić się ponownie – początkowo na rynku indyjskim a teraz rodzimym, europejskim. Legenda Rapida rozpoczyna zatem nowy rozdział.

Dla Škoda PR Portal opracował Tomasz Orlik, „Automobilista”