CHEVROLET: CORVETTE – 60 ŚWIECZEK NA URODZINY

W tym miesiącu przypada 60. rocznica narodzin legendy modelu Corvette, który po raz pierwszy zaprezentowany został w Nowym Jorku podczas wystawy General Motors Motorama. Najnowsza wersja modelu to jednocześnie jego siódma generacja. A każda kolejna od poprzednich różniła się nowatorską stylistyką, konstrukcją oraz rozwiązaniami technologicznymi (obejmującymi modyfikacje układu napędowego, podwozia i zawieszenia).

Wszystkie generacje posiadały jednak pewne wspólne cechy:
– dwumiejscowe auta sportowe z silnikiem montowanym z przodu i napędem na tył oraz mocno cofniętą kabiną pasażerską;
– nadwozia wykonane z materiałów kompozytowych, od włókna szklanego w pierwszej wersji z 1953 roku, aż po stosowane dzisiaj włókna węglowe;
– widlasta ósemka o małym bloku towarzyszy temu modelowi od 57 lat;
– to swego rodzaju poligon doświadczalny dla nowych technologii.

W ciągu niemal całej historii Corvette, na design, osiągi oraz rozwiązania technologiczne modelu ogromny wpływ miały doświadczenia zbierane na torach wyścigowych. Stanowiły one fundament rozwoju sportowej legendy położony przez pierwszego głównego inżyniera modelu, Zorę Arkus-Duntova. Inicjatywy sportowe doprowadziły do powstania fabrycznego programu Corvette Racing w ramach wyścigów American Le Mans Series w klasie modeli seryjnych GT.

W kulturze masowej samochód ten odgrywał rozmaite role – od telewizyjnych występów w serialu „Route 66” (1960-64) przez tytułową rolę w kinowym przeboju „Corvette Summer” (1978) po niezliczone występy gościnne oraz role drugoplanowe, stanowił też inspirację dla piosenek, prac plastycznych, gier wideo (wraz z obecną wersją Gran Turismo), a nawet dziecięcych mebli takich jak łóżko Corvette firmy Step2 z praktycznymi reflektorami.

Pierwsza generacja (C1): 1953-62

Debiut modelu nastąpił 17 stycznia 1953 podczas nowojorskiej wystawy General Motors Motorama w Hotelu Waldorf Astoria. Produkcja ruszyła pół roku później, a model Corvette stał się pierwszym seryjnym samochodem z nadwoziem wykonanym w całości z włókien szklanych.

Stylistyka pierwszej generacji modelu ewoluowała z upływem czasu: typowa sylwetka z długim przodem i cofniętą kabiną, podwójne okrągłe tylne światła czy wnętrze z dwumiejscowym kokpitem. Wszystkie wersje pierwszej generacji miały składany dach. Konstrukcję pojazdu oparto na projekcie ze sztywną osią napędową. Przez pierwsze dwa lata montowano rzędową szóstkę Chevroleta, potocznie zwaną Blue Flame. Legendarna widlasta ósemka z małym blokiem pojawiła się w trzecim roku produkcji.

Druga generacja (C2): 1963-67

Druga generacja – potocznie zwana Sting Ray na cześć koncepcyjnego pojazdu wyścigowego – stanowiła prawdziwą rewolucję pod względem stylistyki, technologii oraz osiągów. Podczas gdy C1 bazowała na zmodyfikowanej płycie auta typu sedan, druga odsłona modelu stanowiła nowy, odrębny projekt. Pojazd posiadał obniżony środek ciężkości oraz niżej, bardziej sportowo umieszczone fotele. Ponadto stworzono zupełnie nową konstrukcję tylnego zawieszenia.

Charakterystyczny element nadwozia to dzielona tylna szyba w stylu modeli coupe. Charakterystyczne elementy designu Chevroleta Corvette z 1963 roku to między innymi wyraźna linia środkowa, potocznie zwana „kręgosłupem”, która biegnie od środkowej części nadwozia ku tyłowi, rozdzielając tylne okno, a także chowane przednie reflektory, które przez kolejne 41 lat stanowić miały jedną z wizytówek modelu.

Wprowadzenie do rodziny modelowej Corvette wersji coupe znacząco podniosło sprzedaż, a nowa konstrukcja ramy oraz układ niezależnego zawieszenia kół uczyniły z modelu typowe auto sportowe.

Trzecia generacja (C3) – 1968-82

W 1968 roku odbyła się premiera trzeciej generacji zwanej Stingray (pisane razem, w odróżnieniu od określenia drugiej generacji), choć miłośnicy modelu wolą potoczną nazwę „shark” (ang. rekin). Auto wyróżniają wydatne nadkola, mocno cofnięta kabina pasażerska oraz składane przednie reflektory oraz podwójne, okrągłe tylne światła.

Jednostki napędowe o mocy 435 KM z początków produkcji zostały wyparte oszczędniejszymi silnikami, z takich powodów jak: przejście na benzynę bezołowiową czy bardziej rygorystyczne normy poziomu emisji substancji szkodliwych. W 1975 roku standardowo montowano silnik 350 z małym blokiem o mocy zaledwie 165 KM, czyli około 20 proc. słabszy od jednostki napędowej z 1955 roku o mocy 195 KM.

Dotychczas wykorzystywane włókna szklane stopniowo zastąpiono termoutwardzalnymi kompozytami SMC. Z czasem odchodzono od tradycyjnych włókien węglowych na rzecz lekkich tworzyw sztucznych, które zapewniały większą elastyczność. Sprzedaż w 1979 roku – 58 307 egzemplarzy nadal stanowi rekord w historii modelu.

Czwarta generacja (C4) – 1983-96

Stylistyczne nowinki obejmowały między innymi elektroluminescencyjny zespół zegarów z cyfrowymi wskaźnikami. Samochód zaskakiwał nową konstrukcją tylnej pokrywy w stylu modeli hatchback, która znacznie ułatwiała dostęp do bagażnika. Nowe nadwozie było również bardziej opływowe, co przekładało się na współczynnik oporu aerodynamicznego (0,34).

W 1985 pod maską zadebiutował układ wtryskowy TPI (ang. Tuned Port Injection), zapowiadający erę wielopunktowych układów wtryskowych i ustanawiający reputację modelu Corvette jako mocnego, sportowego, ale paliwooszczędnego samochodu. Brak modeli z roku 1983, w którym wyprodukowano jedynie 44 prototypy, sprawił, że do dziś przetrwał tylko jeden Chevrolet Corvette z tego rocznika, który oglądać można w National Corvette Museum w mieście Bowling Green (Kentucky).

Piata generacja (C5) – 1997-2004

Mimo, że zaprezentowany w 1997 roku Chevrolet Corvette C5 gabarytami górował nad C4, był od tego ostatniego o niemal 45 kilogramów lżejszy. Znacznie odchudzono nową strukturę podwozia, którą oparto na solidnych belkach oraz elementach wykonanych metodą hydroformingu. Podłogę wykonano z elementów łączonych warstwowo, z wykorzystaniem ultralekkiego drewna balsa.

Zupełnie nowy był silnik Gen 3. Zastosowano w nim aluminiowy blok cylindrów oraz aluminiowe głowice, a także kolektor dolotowy wykonany z kompozytów, którego masa nie przekraczała 4,5 kilograma. Chevrolet Corvette pokrywany był lakierem wodnym o ograniczonej ilości rozpuszczalnika (z 60 do 10 proc.). Dziś tego typu lakiery stosowane są standardowo przez niemal wszystkich producentów.

Szósta generacja (C6) – 2005-13

W C6 zrezygnowano z systemu składania przednich reflektorów. Po raz pierwszy od 1962 roku samochód wyposażono w stałe reflektory, co nie tylko przyczyniało się do obniżenia masy, ale również upraszczało obsługę i zmniejszało opór aerodynamiczny. Jednocześnie C6 zachowała podwójne, okrągłe tylne lampy oraz wnętrze z charakterystycznym kokpitem. Pomimo dodatkowych rozwiązań z zakresu bezpieczeństwa, które podnosiły masę nowej wersji modelu, udało się ją odchudzić o 10 kilogramów w porównaniu z modelem z 1997 roku.

W 2006 roku ofertę wzbogacono o wersję C6 Z06, która zapewniała bezprecedensowe w historii modelu osiągi. Klasyczną stalową ramę podwozia zastąpiono konstrukcją aluminiową, a nadwozie wykonano z paneli z włókien węglowych. Pojazd ważył poniżej 1450 kilogramów.

Aluminiowa rama wyróżniała się również nowatorskimi technologiami produkcyjnymi. Aby w jeszcze większym stopniu obniżyć masę, w punktach mocowania ramy podsilnikowej oraz niektórych punktach montażowych układu zawieszenia wykorzystano magnez. Karoseria wersji Z06 różniła się od bazowych odmian modelu Corvette nadwoziem częściowo wykonanym z włókien węglowych (przednie i tylne błotniki oraz wnęki kół). Tę samą aluminiową konstrukcję wykorzystuje Chevrolet Corvette ZR1 (2009). Posiada on jednak więcej części karoseryjnych wykonanych z kompozytów węglowych (między innymi panel dachowy).

Lekkie materiały oraz nowoczesne technologie, które umożliwiły budowę i rozwój wersji Z06 oraz ZR1, stały się podstawą powstania siódmej wersji modelu Corvette, która w bazowej odmianie posiadać będzie aluminiową ramę zapewniającą o 60 proc. większą sztywność konstrukcyjną niż rozwiązanie zastosowane w Z06 oraz ZR1. Chevrolet Corvette C7 wykorzystuje również zaawansowaną technologię napędową, która zadebiutowała w poprzednich wersjach i ma uczynić z C7 najmocniejszą i najbardziej wydajną bazową wersję modelu Corvette w historii.

[Włącz pokaz slajdów]

[Włącz pokaz slajdów]