OPEL: HISTORIA ELEKTRYTKÓW MARKI SIĘGA 1968 ROKU

By
Redakcja
– 3 kwietnia 2020Opublikowany w: ECO, Polecamy, Rozmaitości

Najnowsze zelektryfikowane samochody marki Opel właśnie trafiają na drogi – w ostatnim czasie swoje premiery miały nowa Corsa-e i hybrydowy Grandlandem X plug-in.

Jeszcze w tym roku zadebiutują jeszcze w pełni elektryczne Vivaro i hybrydowy następca Mokki X.

Zobacz także:

ECO

ROZMAITOŚCI

 

Combo-e, Zafira-e Life oraz następca Astry dołączą do zespołu w 2021 roku. Cała gama modelowa zarówno samochodów osobowych, jak i lekkich samochodów użytkowych zostanie zelektryfikowana do 2024 roku.

Opel stawia na elektryczność, czerpiąc z długiej tradycji testów, pobitych rekordów oraz produkcji samochodów. Firma już od ponad pięciu dekad prowadzi prace badawczo- rozwojowe w dziedzinie elektrycznych systemów napędu.

Już w 1968 roku Kadett B Stir- Lec był wyposażony w rozwiązanie działające co do zasady jak „przedłużacz zasięgu”, który później pojawił się w seryjnym modelu Ampera. Studyjny Stir‑ Lec był zasilany czternastoma akumulatorami kwasowo- ołowiowymi, ładowanymi bez przerwy prądem wytwarzanym za pomocą zamontowanego z tyłu spalinowego silnika Stirlinga.

Trzy lata później Georg von Opel, wnuk założyciela firmy, pobił sześć rekordów świata dotyczących samochodów elektrycznych, prowadząc z prędkością 188 km/h Opla Electro GT, zasilanego dwoma sprzężonymi silnikami elektrycznymi o mocy 88 kW/ 120 KM. Źródłem energii był 590‑kilogramowy zestaw ogniw niklowo- kadmowych, umożliwiających przejechanie 44 kilometrów ze stałą prędkością 100 km/h.

Opel Impuls i Twin

Dalsze badania prowadzono w ramach programu Opel Impuls realizowanego w latach 1990– 97. Impuls I był opartym na Kadetcie pojazdem napędzanym silnikiem elektrycznym o mocy 16 kW, zasilanym prądem stałym z akumulatora niklowo- kadmowego z ciekłym elektrolitem. Zasięg samochodu rozwijającego maksymalną prędkość 100 km/h wynosił około 80 km. Rok później skonstruowano model Impuls II oparty na Astrze kombi.

Wyposażono go w 32 akumulatory ołowiowo- kwasowe zasilające dwa trójfazowe asynchroniczne silniki o łącznej mocy około 45 kW/61 KM. W latach 1993–97 producent przeprowadził pierwszy program testów samochodów elektrycznych na dużą skalę. Flota dziesięciu pojazdów Impuls III była testowana na niemieckiej wyspie Rugia, pokonując łącznie ponad 300 000 km.

Pięć samochodów było wyposażonych w akumulatory niklowo- kadmowe (45 kW/61 KM), a pozostałe pięć — w wysokoenergetyczne akumulatory sodowo- chlorkowo- niklowe (42 kW/57 KM). We wszystkich dziesięciu Impulsach III zastosowano trójfazowe silniki asynchroniczne.

W międzyczasie, w 1992 r., szerokie uznanie zdobył samochód koncepcyjny Twin. Do jazdy autostradowej wykorzystywał on trzycylindrowy silnik benzynowy o pojemności 0,8 litra i mocy 25 kW/34 KM, natomiast napęd elektryczny złożony z dwóch silników o mocy 10 kW/14 KM zamontowanych w piastach kół służył do jazdy miejskiej i pokonywania krótkich odcinków.

Kierowca Twina zajmował centralny fotel z przodu, zaś dla pasażerów przeznaczona była trzyosobowa kanapa z tyłu. W 1995 r, Opel wprowadził elektryczną mobilność do segmentu pojazdów użytkowych, konstruując koncepcyjnego vana Combo Plus z dwoma wysokoenergetycznymi akumulatorami sodowo- chlorkowo- niklowymi zasilającymi 45‑kilowatowy trójfazowy asynchroniczny silnik elektryczny.

Ogniwa paliwowe w codziennych testach

W 2000 r. system Opla oparty na ogniwach paliwowych wyjechał na ulice jako HydroGen1 w nadwoziu Zafiry. Ogniwa wytwarzały elektryczność dla trójfazowego silnika asynchronicznego rozwijającego 55 kW/75 KM mocy i 251 Nm momentu obrotowego. W szczytowych momentach zapotrzebowania na moc, układ ogniw paliwowych był wspomagany akumulatorem buforowym.

W 2001 roku klientom przekazano do testowania 20 egzemplarzy modelu HydroGen3. Moc samochodu zwiększono do 60 kW/82 KM, co pozwalało osiągnąć maksymalną prędkość 160 km/h. W czasie Fuel Cell Marathon w 2004 r. dwa pojazdy HydroGen3 pokonały trasę prawie 10 000 km przez Europę, z Hammerfest w Norwegii do Lizbony w Portugalii.

Kierowcą jednego z nich był Heinz- Harald Frentzen, znany z wyścigów Formuły 1 i Opel DTM oraz późniejszy zwycięzca Rajdu Monte Carlo (w 2005 roku) dla samochodów z alternatywnym napędem.

HydroGen4, czyli czwarta generacja samochodów zasilanych ogniwami paliwowymi, również jest całkowicie bezemisyjna, jeżeli nie liczyć pary wodnej wydobywającej się z wydechu. Stos ogniw paliwowych składa się z 440 ogniw połączonych szeregowo. Wodór reaguje w nich z tlenem z powietrza, co pozwala na ekologicznie odpowiedzialną jazdę. Nie jest to proces spalania, ale reakcja elektrochemiczna, w wyniku której wytwarzana jest elektryczność.

Takie źródło energii zapewnia stałą moc 73 kW/100 KM z możliwością chwilowego zwiększenia do 94 kW/128 KM. Od 2008 roku flota samochodów HydroGen4 zaczęła demonstrować swoją przydatność w codziennym użytkowaniu w ramach sponsorowanego przez Federalne Ministerstwo Transportu projektu Clean Energy Partnership (CEP) w Berlinie, a później także w Hamburgu, Badenii- Wirtembergii, Północnej Nadrenii-Westfalii i Hesji.

Ampera z przedłużaczem zasięgu i Ampera‑e

Jednocześnie firma Opel pracowała nad samochodami z zasilaniem akumulatorowym i w 2007 r., na Salonie Motoryzacyjnym IAA we Frankfurcie, zaprezentowała samochód koncepcyjny Flextreme Concept wyposażony w napęd elektryczny Voltec z przedłużaczem zasięgu. Flextreme GT/ E Concept, pokazany na Salonie Motoryzacyjnym w Genewie w 2010 r., dowiódł, że taką koncepcję napędu można zastosować również w samochodzie klasy średniej.

Napęd elektryczny z przedłużaczem zasięgu trafił do produkcji seryjnej w 2011 roku w modelu Ampera — pierwszym samochodzie elektrycznym dla czterech osób, nadającym się do codziennej eksploatacji i podróżowania. Energię na pokonanie dystansu od 40 do 80 km (w zależności od warunków jazdy) dostarczał akumulator litowo- jonowy o pojemności 16 kWh zasilający silnik elektryczny o mocy 111 kW/150 KM.

Gdy zapas energii w akumulatorze spadał do określonego minimum, silnik benzynowy o mocy 63 kW/86 KM uruchamiał się automatycznie i napędzał generator zasilający silnik elektryczny. Ten rodzaj ciągłego zaopatrzenia w energię umożliwiał kilkusetkilometrowy zasięg, a więc jazdę bez stresu związanego z poszukiwaniem stacji ładowania. Ampera wyprzedzająca swoje czasy otrzymała tytuł europejskiego samochodu roku Car of the Year 2012.

Kolejnym modelem była Ampera‑e, wprowadzona w latach 2016/ 17. Z zasięgiem elektrycznym 423 km (WLTP), zadebiutowała ona na Targach Motoryzacyjnych w Paryżu jako prawdziwa mistrzyni zasięgu. Dzięki zamontowaniu wyjątkowo płaskich akumulatorów pod podłogą samochód oferuje miejsce dla pięciu osób oraz bagażnik o pojemności 381 litrów.

Model dowodzi także możliwości połączenia elektrycznej mobilności z przyjemnością z jazdy, ponieważ maksymalny moment obrotowy 360 Nm zapewnia imponujące przyspieszenie i elastyczność. Silnik elektryczny rozwija moc 150 kW/204 KM. Kompaktowy samochód przyspiesza od 0 do 50 km/h w 3,2 sek., a zwiększenie prędkości z 80 do 120 km/h, na przykład przy wyprzedzaniu, zajmuje mu zaledwie 4,5 sek.

Jesienią 2017 r. firma Opel otrzymała za Amperę‑e renomowane międzynarodowe wyróżnienie — „Złotą kierownicę” w kategorii samochodów małych i kompaktowych. Rok wcześniej Ampera‑e zdobyła tytuł EcoBest 2016 w plebiscycie Autobest.

Obecnie w salonach sprzedaży niemieckiej marki oferowany jest nowy w pełni elektryczny Opel Corsa-e, która już została nagrodzona tytułem Autobest “Best Buy Car of Europe”.