MERCEDES: WSPANIAŁA HISTORIA CZYLI 125 LAT SUKCESÓW W SPORCIE

By
Redakcja
– 24 stycznia 2020Opublikowany w: Historia/Oldtimers, Sport

W ubiegłym roku Mercedes- Benz świętował wspaniałą rocznicę – 125-lecie swoich aktywności w różnych dyscyplinach sportu motorowego.

Dla producenta był to znakomity sezon: Srebrne Strzały uplasowały się na szczycie klasyfikacji Konstruktorów w swoim debiucie w Formule E, a Mercedes- AMG Petronas wywalczył szóste z rzędu podwójne Mistrzostwo Świata Formuły 1.

Zobacz także:

SPORT

HISTORIA/OLDTIMERS

 

Wciąż silna jest też pamięć sukcesów coupé SLC z serii C 107 i jego zwycięstw w rajdach długodystansowych sprzed 40 lat, w tym z udziałem Sobiesława Zasady i Andrzeja Zembrzuskiego.

Nieco ponad 40 lat temu, po pokonaniu 5668 wyczerpujących kilometrów, Hannu Mikkola i Arne Hertz zwyciężyli w 11. Rajdzie Wybrzeża Kości Słoniowej – Bandama (9-14 grudnia 1979 r.). Do mety dowiózł ich model 450 SLC 5.0 (C 107) z silnikiem V8, podobnie jak trzy kolejne ekipy w składzie: Björn Waldegård i Hans Thorszelius (2. miejsce), Andrew Cowan i Klaus Kaiser (3. miejsce) oraz Vic Preston Jr i Mike Doughty.
(4. miejsce).

Epoka rajdowych sukcesów modelu SLC, bazującego na sportowo- luksusowym coupé, rozpoczęła się w roku 1978 i trwała do 1980 r. Prócz czterokrotnego zwycięstwa sprzed 40 lat samochód odniósł inne spektakularne sukcesy: w 1978 r. Andrew Cowan i Colin Malkin oraz Sobiesław Zasada i Andrzej Zembrzuski za kierownicą rajdowych Mercedesów 450 SLC świętowali podwójne zwycięstwo w południowoamerykańskim rajdzie Vuelta a la América del Sud.

Trzy następne miejsca też zajęły samochody spod znaku trójramiennej gwiazdy – w tym kolejne coupé SLC. W 1980 roku Björn Waldegård i Hans Thorszelius oraz Jorge Recalde i Nestor Straimel w 500 SLC zwyciężyli w Rajdzie Wybrzeża Kości Słoniowej – Bandama. Zwycięski wóz z 1980 roku można zobaczyć w Muzeum Mercedes- Benz, w sekcji poświęconej wyścigom i rekordom (Legend 7: Silver Arrows – Races and Records).

W epoce rajdowych wersji C 107 z silnikiem V8 firma kontynuowała koncepcję rozwijania pojazdów wyścigowych zbliżonych do seryjnych. Startujące maszyny zostały jednak przystosowane do szczególnie trudnych warunków użytkowania. Środki zastosowane w 450 SLC 5.0 na potrzeby sezonu 1979 obejmowały nawet silnik: moc wzrosła z 177 kW (240 KM) do 213 kW (290 KM). Jednocześnie zmniejszono pojemność skokową – z 5025 do 4973 centymetrów sześciennych, tak aby zachować określony w przepisach limit wynoszący 5 litrów.

Wiele szczegółowych zmian w pojazdach rajdowych przeprowadzono pod kątem warunków, których seryjne egzemplarze SLC – czteroosobowego coupé zbudowanego na sportowym roadsterze SL R107 – nigdy by nie doświadczyły: począwszy od brodzenia (przełączane doprowadzanie powietrza do silnika) aż do przejazdów w głębokim błocie (korki spustowe oleju silnikowego i płynu chłodniczego zabezpieczono łańcuchami, by zapobiec ich wypadnięciu).

Przy okazji ograniczono masę pojazdu (zbiornik paliwa z tworzywa sztucznego), a w układzie hamulca postojowego zastosowano dźwignię zamontowaną w tunelu środkowym (na potrzeby agresywnego pokonywania zakrętów).

Na sezon 1981, po sukcesach coupé SLC, Mercedes- Benz zbudował pojazd rajdowy oparty na roadsterze 500 SL z serii R 107, wyróżniający się wspaniałymi osiągami (moc 235 kW/ 320 KM), lekką konstrukcją (1350 zamiast 1586 kg) i mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu z 80-proc. efektem blokady (z myślą o spektakularnym driftowaniu).

Jednym z kierowców tej rakiety był kierowca rajdowy Walter Röhrl. Pojazd nigdy nie był jednak używany – przed rozpoczęciem sezonu 1981 Mercedes-Benz zakończył swoje rajdowe aktywności i skoncentrował się na rozwoju seryjnych aut osobowych.

Dziś rajdowe wydanie 500 SL jest cenionym gościem na imprezach pojazdów zabytkowych. Niezależnie od tego, czy samochód prowadzi Björn Waldegård, tak jak podczas Rajdu Eifel ADAC w 2013 r., czy też można zobaczyć go w towarzystwie ambasadorów Mercedes-Benz Classic, takich jak Roland Asch, Dieter Glemser, Klaus Ludwig czy Karl Wendlinger, podczas wydarzenia Classic Days Schloss Dyck – jako świadek rajdowej historii 500 SL niezmiennie fascynuje.

Zwycięstwo Lewisa Hamiltona w Grand Prix Abu Zabi (1 grudnia 2019 r.) zakończyło ostatni sezon Formuły 1. Zespół mógł świętować wyjątkowy sukces: szósty tytuł mistrzowski dla Lewisa Hamiltona, szóste mistrzostwo konstruktorów i szóste podwójnie Mistrzostwo Świata Formuły 1 z rzędu. Valtteri Bottas zakończył sezon na 2. miejscu w klasyfikacji kierowców.

Podczas E-Prix Ad-Dirijja w dniach 22-23 listopada 2019 r. bolid EQ Silver Arrow 01 rozpoczął nową erę motorsportu z gwiazdą Mercedesa. Stoffel Vandoorne ukończył oba wyścigi na 3. miejscu, dzięki czemu zajął 2. miejsce w tabeli kierowców, a ekipa Formuły E Mercedes-Benz EQ – z dwiema lokatami na podium – prowadziła w klasyfikacji zespołów.

Formuła E, seria wyścigów całkowicie elektrycznych bolidów FIA, stanowi początek nowej epoki w 125-letniej historii motorsportowych aktywności Mercedes- Benz.