GP MONACO HISTORIQUE: LEGENDARNE AUDI NA STARCIE

Fani wyścigów samochodów zabytkowych mieli okazje przeżycia niezwykłych chwil. 10 i 11 maja w Księstwie Monako ponownie zagościły ikony historycznej motoryzacji.

W spektakularnym wyścigu rozegranym podczas Grand Prix Monaco Historique, wzięły udział samochody wyścigowe z najróżniejszych epok. Podczas imprezy, Audi reprezentowły Auto Union Typ C z roku 1936 i Auto Union Typ D z roku 1939.

---

Zobacz także:
HISTORIA – OLDTIMERS
SPORT

---

Za kierownicą modelu Typ C zasiadła ikona Formuły 1 i Le Mans Jacky Ickx. Pojazdem Auto Union Typ D pojechał Ulrich Hackenberg, członek zarządu Audi AG ds. rozwoju technicznego.

W sezonie wyścigowym 1936, to Auto Union Typ C wyznaczało trendy. Historia najbardziej utytułowanego kierowcy Auto Union, Bernda Rosemeyera, który w tym właśnie roku został Mistrzem Europy, jest nierozerwalnie związana z modelem Typ C. 520 KM z 16 cylindrów zapewniało „srebrnej strzale“ prędkość maksymalną do 340 kilometrów na godzinę. Samochód ten, dzieło Ferdinanda Porsche, uchodzi za protoplastę dzisiejszych samochodów Formuły 1.

Jego sercem jest zamontowany między miejscem kierowcy, a tylną osią silnik o pojemności sześciu litrów i szesnastu cylindrach ułożonych w dwóch rzędach tworzących literę V. Auto Union Typ C wygrało w 1936 roku trzy z pięciu Grand Prix, połowę z wyścigów torowych i wszystkie górskie.

Podczas Grand Prix Monaco Historique 2014, za sterami Auto Union Typ C zasiadła inna znacząca postać sportu motorowego – Jacky Ickx. Belg dwanaście lat startował w wyścigach Formuły 1, w czasach, gdy kierowcy nieustannie ryzykowali swoim życiem. Był dwukrotnym Wicemistrzem Świata Formuły 1 i sześciokrotnie wygrał wyścig 24 h w Le Mans.

– Możliwość prowadzenia takiego samochodu w takim miejscu to ogromny przywilej – mówi Ickx, ciesząc się z jazdy Auto Union Tyc C.

Podczas wyścigu w Monaco również członek zarządu Audi odpowiedzialny za rozwój techniczny, Ulrich Hackenberg, wsiadł do historycznego Auto Union Typ D Doppelkompressor. Ten pojazd, uważany za najpiękniejszą „srebrną strzałę“, to ostatnia, przedwojenna wersja stworzona przez działu wyścigów Auto Union. W roku 1939, po zmianie regulaminu polegającej na wprowadzeniu ograniczenia pojemności silnika do trzech litrów, pojazd ten miał osiągnąć moc 485 KM, a dwanaście cylindrów miało gwarantować mu prędkość maksymalną 330 km/h.